هدف: با توجه به حجم عظیم ذخایر مواد معدنی در ایران و گستردگی جغرافیایی معادن و صنایع مرتبط با آن در کشور، حمل ونقل آن از اهمیت ویژه ای برخوردار است. این کالا از نظر شیوه حمل ونقلی، کالای ریل پسندی شناخته می شود؛ اما سهم 39درصدی صنعت حمل ونقل ریلی با قابلیت ها و انتظارهای این حوزه فاصله زیادی دارد. در این پژوهش، ضمن شناسایی عوامل بسیار مهمِ مؤثر بر انتخاب شیوه حمل ونقل، تابع مطلوبیت حمل ریلی برای جذب تقاضای مواد معدنی تدوین شد. روش: پس از مرور ادبیات و مطالعات پیشین در این خصوص، عوامل مؤثر در انتخاب شیوه حمل ونقل با روش رجحان آشکارشده شناسایی شدند، سپس با استفاده از مدل رگرسیون چندگانه و به کمک نرم افزار اس پی اس اس، هم بستگی بین متغیر وابسته (سهم یا تقاضا) و متغیرهای مستقل سنجیده شد. در ادامه، فهرستی از متغیرهایی به دست آمد که در جذب تقاضا مؤثرند و حضور معناداری دارند. در پایان با استفاده از مدل لوجیت دوگانه و به کمک نرم افزار ان لوجیت، مدل تابع مطلوبیت ریلی برای جذب تقاضای مواد معدنی برآورد شد. اعتبار مدل با روش درون نمونه ای سنجیده شد و خطای 3درصدی در پیش بینی را نشان داد. یافته ها: نتایج به دست آمده نشان می دهد که عوامل مهم تأثیرگذار بر انتخاب شیوه حمل ونقل مواد معدنی، به ترتیب عبارت اند از: نسبت تعرفه حمل ونقل ریلی به تعرفه جاده ای به ازای هر تُن، انبوه بودن بار معدن مدنظر و دسترسی مبدأ و مقصد به شبکه ریلی. نتیجه گیری: نتایج این مدل به ارائه دهندگان خدمات حمل ونقل کمک می کند تا با تمرکز بر بهبود عوامل شناسایی شده، عملکرد خود را در بازار حمل ونقل این کالا رشد دهند.

وجود ترافیک در معابر شهری و افزایش آلودگی های ناشی از سوخت وسایل نقلیه موتوری، نیاز به دوچرخه و استفاده از سیستم دوچرخه های اشتراکی را دوچندان می کند. دوچرخه های اشتراکی به عنوان یک وسیله نقلیه غیر موتوری با سازوکار ساده می تواند یک راهکار مناسب در حل معمای ترافیک کلان شهرها باشد. پژوهش حاضر از طریق مدل سازی لوجیت دوگانه به تحلیل تقاضای سیستم حمل ونقل دوچرخه های اشتراکی پرداخته است. تقاضای شیوه سفر دوچرخه های اشتراکی از طریق اهمیت وجود دوچرخه های اشتراکی در دو زمان حال با زیر ساخت فعلی و زمان آینده به عنوان شرایط ایده آل دوچرخه سواری و نیز درنظرگیری مشکلات و موانعی که این شیوه سفر بر سر راه دارد، مدل سازی شده است. جهت جمع آوری داده ها، پرسش نامه ای تهیه شد که پس از توزیع و تکمیل در سطح شهر تهران، 600 پاسخ معتبر به ­دست آمد و فرایند مدل سازی و تحلیل آماری در نرم افزارهای مربوطه انجام شد. در صورت وجود تقاضا برای دوچرخه های اشتراکی، ساخت و پرداخت مدل مناسب جهت تصمیم گیری درست و سریع برای شناخت و بهبود مشکلات و موانع موجود حائز اهمیت است. نتایج مدل سازی نشان می دهد رفع مشکلاتی اعم از عدم وجود مسیرهای ویژه دوچرخه، عدم ایمنی کافی و نبود زیرساخت مناسب و رفع موانعی چون عدم پشتیبانی مناسب، پایین بودن سطح فرهنگ دوچرخه سواری و فاصله زیاد مبدأ و مقصد می تواند تقاضای سیستم دوچرخه های اشتراکی را تحت تأثیر قرار دهد. علاوه بر این، شرایط نامناسب آب وهوایی از دیگر مشکلات مهم و سطح فرهنگ دوچرخه سواری از معنادارترین موانع استفاده از دوچرخه های اشتراکی است.

به دلیل ادامه ی بحران کوید ـ 19، سیستم حمل ونقل شهری دچار تغییرهای چشم گیری شده است. همچنین افزایش خطرهای مرتبط با مکان های شلوغ همراه با اقدام های فاصله گذاری اجتماعی در حمل ونقل عمومی و اشتراکی، احتمالاً در گزینه های معمول سفر مسافران تأثیر گذاشته است. در نوشتار حاضر، با استفاده از طراحی پرسشنامه و پرسشگری برخط در شهر تهران سعی شده است برآوردی از میزان استفاده ی افراد از تاکسی های اینترنتی در شرایط کوید ـ 19 انجام گیرد. برای این منظور، جهت شناسایی عوامل تأثیرگذار در استفاده از تاکسی های اینترنتی با استفاده از 233 داده ی حاصل از پرسشگری آنلاین و با توجه به میزان استفاده و تغییرات میزان استفاده ی آن ها قبل و بعد از کرونا، اقدام به ساخت مدل های لوجیت رتبه یی و دوگانه شده است. نتایج نشان دادند که شیوع ویروس کرونا در میزان استفاده از تاکسی اینترنتی تأثیر منفی داشته است. افزایش قیمت بنزین و نبود پارکینگ در مقصد سفر، در میزان استفاده از تاکسی اینترنتی تأثیر مثبت داشته است. همچنین افراد دارای خودروی شخصی نسبت به افراد فاقد خودروی شخصی کمتر از تاکسی اینترنتی استفاده کرده و پس از کرونا نیز میزان استفاده ی خود را بیشتر کاهش داده اند.

پس از کاربرد مدل لوجیت به عنوان مدل انتخاب مسیر در الگوریتم های اولیۀ تخصیص ترافیک تصادفی، مدل های دیگری برای غلبه بر ضعف نظری آن در به حساب آوردن همپوشانی مسیرها توسعه یافته اند. این مدل ها فرم بسته و راحتی محاسباتی لوجیت را حفظ می کنند، در حالی که نیازی به شبیه سازی و تلاش های محاسباتی پروبیت ندارند. هدف از این مقاله، ارزیابی مهمترین این مدل ها در مقایسه با یکدیگر است. مدل های مورد بررسی عبارتند از: مدل لوجیت چندگانه (MNL)، دو مدل MNL اصلاح شده با نام های C-logit و PS-logit، و دو مدل از خانوده مقدارحدی تعمیم یافته با نام های لوجیت آشیانه ای متقاطع (CNL) و لوجیت ترکیبی دوتایی (PCL). این مقایسه ها در سطوح مختلف ازدحام شبکه (تقاضای مبدأ-مقصد) و مقادیر متفاوت پراکنش درک کاربران شبکه (پارامتر مقیاس) انجام شده و نیز با نتایج تخصیص ترافیک قطعی مقایسه شد. نتایج برای یک شبکه نُه گره ای و شبکه نیوین نشان می دهد که با افزایش سطح ازدحام، الگوهای کلی جریان های کمانی تخصیص های تصادفی به جریان های کمانی تخصیص قطعی نزدیک می شوند؛ در حالی که اختلاف این جریان های کمانی در چهار مدلی که تأثیر همپوشانی مسیرها را در نظر می گیرند، نسبت به مدل MNL افزایش می یابد. هم چنین، با افزایش پراکنش درک کاربران، اختلاف جریان های کمانی در تخصیص های تصادفی نسبت به مدل MNL و هم نسبت به تخصیص قطعی زیاد می شوند. به علاوه، نتایج مدل های مورد بررسی برای شبکه سوفالز نشان می دهند که جریان های مسیری در تخصیص های تصادفی نسبت به تخصیص قطعی دارای انتروپی به مراتب بیشتری هستند، و بنابراین مدل های تصادفی از این نظر جواب های محتمل تری تولید می کنند.

هدف اصلی این مقاله آزمون تجربی توانایی استفاده از نسبتهای مالی برای پیش بینی ورشکستگی شرکتهای پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران با بهره گیری از مدل لوجیت و متغیرهای مورد استفاده جوها نام بوده است. جامعه آماری شامل دو گروه مشمول ماده  141قانون تجارت و عدم مشمول این قانون است. گروه مشمول ماده 141 قانون تجارت به شرکتهایی اطلاق می شود که زیان انباشته آنها حداقل نیمی از سرمایه آنها باشد. گروه دوم شرکتهایی هستند که در دوره زمانی تحقیق، مشمول ماده مزبور نشده اند. برای آزمون مدل، اطلاعات عملکرد سالهای  1380لغایت  1383بررسی شدند. در این دوره شرکت هایی که مشمول ماده  141قانون تجارت شده اند و یا نشده اند، در جامعه آماری مدنظر قرار گرفتند.نتایج بدست آمده نشان می دهد که می توان ادعا کرد که میزان دقت مدل لوجیت در پیش بینی ورشکستگی شرکتها (اعم از مشمول و غیرمشمول ماده  (141همراه با 95 درصد اطمینان بوده است. همچنین دقت مدل لوجیت در پیش بینی ورشکستگی یک سال قبل از ورشکستگی، 92 درصد، دو سال قبل از ورشکستگی،  95درصد و سه سال قبل از ورشکستگی،  97درصد بوده است.

برای پیش بینی ورشکستگی مالی روش های متعددی وجود دارد. یکی از این روش ها، روش های آماری یا به عبارت بهتر، روش های اقتصادسنجی است. چون متغیر وابسته، یعنی ورشکسته شدن و ورشکته نشدن، متغیری گسسته و کیفی است، باید از مدل های گسسته برای پیش بینی استفاده کرد. در این مطالعه، از روش لوجیت مرکب استفاده شده است که یکی از روش های انعطاف پذیر در مدل های گسسته است. اساس این مدل، تابع مطلوبیت تصادفی با ضرایب تصادفی است و با استفاده از روش حداکثر راست نمایی شبیه سازی شده است. متغیرهای توضیحی، نسبت های مالی شرکت ها هستند که از مدل زیمسکی استخراج شده است. جامعه آماری، شرکت های فعال در بورس در بازه 1383 تا 1386 است که دو نمونه تصادفی، یکی برای تخمین و دیگری برای سنجش درصد موفقیت مدل انتخاب شده است. درصد موفقیت مدل، بیشتر از 90 درصد مشاهده شد.

تصادفات جاده ای و عواقب ناشی از آن یکی از مهمترین مشکلاتی است که زندگی انسآن ها را تحت تاثیر قرار داده است. به منظور کاهش تلفات و هزینه های تصادفات، محققان ایمنی ترافیک به طور مستمر در حال بررسی رویکردهایی برای کاهش وقوع و پیامدهای تصادفات هستند. مدل سازی نوع تصادف یکی از متداول ترین ابزارها برای پیاده سازی اهداف ایمنی در تسهیلات حمل ونقل است. هدف از مدل سازی نوع تصادف، برقراری ارتباط بین فراوانی تصادفات بر اساس نوع آن و سایر متغیرهای موثر است. از جمله مزایای مدل های نوع تصادف آن است که با کمک این مدل ­ها می­ توان مکآن هایی که در آن ها احتمال وقوع نوع خاصی از تصادفات خطرناک وجود دارد را شناسایی نمود و تاثیر متغیرهای مختلف بر انواع مختلف تصادفات را بررسی نمود. در پژوهش پیش رو با استفاده از داده های تصادفات آزادراهی کشور ایران، به شناسایی نوع تصادف توسط رویکردی جدید تحت عنوان مدل لوجیت آشیانه ای پرداخته شده است. تصادفات در ابتدا به دو دسته تصادفات تک وسیله ای و چندوسیله ای تقسیم شدند و سپس تصادفات تک وسیله ای به سه دسته تصادفات برخورد با شیء ثابت، تصادفات خروج از جاده و تصادفات واژگونی تقسیم شدند و تصادفات چندوسیله ای به دو دسته تصادفات برخورد با یک وسیله نقلیه و تصادفات برخورد با چند وسیله نقلیه تقسیم شدند. هم چنین تاثیر متغیرهای مختلف از ویژگی های محیط، راه، راننده و علل تصادف با انواع مختلف تصادفات بررسی شد و به کمک اثر حاشیه ای تاثیر متغیرهای معنی دار بر هر یک از انواع تصادفات بیان شد.

شناسایی مدل های انتخاب وسیله و عوامل مؤثر بر آن ازجمله مهم ترین مواردی است که می تواند به برنامه ریزان این حوزه جهت اخذ تصمیمات مناسب برای ارتقای کیفیت تردد شهروندان و مخصوصاً جامعه دانشگاهی کمک کند. هدف اصلی از انجام این پژوهش مدل سازی انتخاب وسیله نقلیه اعضای دانشگاه رازی کرمانشاه در سفرهای روزانه به دانشگاه می باشد. به این منظور، اثر متغیرهای مختلف جمعیت شناختی، اقتصادی- اجتماعی و ویژگی های وسیله سفر بر روی روش سفر اعضای دانشگاه ارزیابی گردید. در همین راستا برای جمع آوری داده موردنیاز، از پرسش نامه استفاده گردید. مدل سازی انتخاب وسیله با استفاده از مدل های انتخاب گسسته لوجیت دودویی و لوجیت چندگانه انجام پذیرفت. طبق تحلیل های صورت گرفته برای حالت چندگانه، مؤثرترین عوامل بر مدل انتخاب وسیله سفر شامل وسیله نقلیه در دسترس، فاصله محل سکونت تا دانشگاه، بومی بودن و داشتن گواهی نامه رانندگی می باشند و برای متغیر پاسخ دودویی، که به صورت استفاده یا عدم استفاده از حمل ونقل عمومی تعریف شده بود، تأثیرگذارترین عوامل بر مدل انتخاب، دسترسی به خودرو شخصی با ضریب 28/1، استفاده از اتوبوس در شرایط ایده آل با ضریب 51/3- و فاصله محل سکونت تا دانشگاه با ضریب 59/2 در تابع مطلوبیت به دست آمدند.

برخلاف آزمایش انتخاب گسسته کلاسیک، در آزمایش انتخاب گسسته رتبه بندی شده پاسخ گو به جای ترجیح دادن یک محصول (خدمت) از مجموعه انتخاب، تعدادی از آن ها را رتبه بندی می کند. در این مقاله، ما ماتریس اطلاع مربوط به مدل لوجیت رتبه بندی شده لانه ایی (RO.NMNL) را مطالعه و معیار D بهینه موضعی را معرفی و سپس طرح D بهینه موضعی را برای مدل RO.NMNL بر اساس آزمایش انتخاب گسسته به دست می آوریم.